W drugiej połowie lipca pierwsi czterej żołnierze 1. Dywizji Pancernej znaleźli się we Francji. Byli nimi szef Sztabu Dywizji pułkownik dypl. Jerzy Levittoux i kwatermistrz dywizyjny mjr Mieczysław Rutkowski oraz ich kierowcy, Pomagalski i Przyboś, wysłani przez gen. Maczka do Dowództwa 21. Grupy Armii, w celu zameldowania o zakończeniu przygotowań 1. Dywizji Pancernej do wymarszu na front. Ponadto mieli również zapoznać się z sytuacją na froncie i z warunkami walki, w związku z czym wiele czasu spędzali w szeregach 11. Dywizji Pancernej, którą to miała właśnie zastąpić polska dywizja.
Nocą 18 lipca 1944, podczas powrotu z jednej z brygad 11. Brytyjskiej Dywizji Pancernej, którą to miała właśnie zastąpić 1. Dywizja Pancerna ich jeep został zaatakowany przez niemieckie samoloty. Pułkownik Levittoux, ciężko ranny, zmarł w drodze do szpitala, a major Rutkowski, który wprawdzie uniknął obrażeń, po kilku dniach poczuł się niedobrze i także zmarł.
Były to pierwsze straty poniesione przez 1. Dywizję Pancerną podczas kampanii w Normandii. Grób płk. Levittoux znajduje się na Cmentarzu Wojennym w Ranville – Basse-Normandie (Carré 4A, zasięg E, grób 9); wcześniej został pochowany na brytyjskim cmentarzu w Bayeux.
Wraz z polskimi oficerami zginął major Willis, brytyjski oficer łącznikowy, którego zadaniem było ułatwienie skoordynowania pracy sztabu dywizji z 21. Grupą Armii, znajdującą się na terenie Normandii od już od 6 czerwca 1944 r.
W dniu 25 lipca 1944 r. 1. Dywizja Pancerna opuściła swoje ostatnie miejsce postoju na Wyspach Brytyjskich w Aldershot i wyruszyła do londyńskiego portu Tilbury nad Tamizą.
Przemarsz jej oraz przeniesienie całego sprzętu na okręty przebiegał bez przeszkód, z wyjątkiem jednego ataku niemieckich bombowców, który jednak nie utrudnił załadunku trzydziestu okrętów „Liberty” oraz licznych okrętów desantowych.
Podczas działań w porcie, w trakcie sporządzania list przewozowych oraz w czasie samego transportu to Brytyjczycy sprawowali operacyjną kontrolę nad każdym ruchem dywizji; dopiero po wylądowaniu na plaży w Normandii dowodzenie przekazane zostało z powrotem polskim oficerom.
Okręt prowadzący, na którego pokładzie znajdowała się część sprzętu i oddziałów 1. Dywizji Pancernej, rozpoczął rozładunek przy polskiej kei sztucznego portu Mulberry w Arromanches i Graye / Courseulles w dniu 29 lipca 1944. W kolejnych dniach przybywały następne okręty.
🇫🇷 Arromanches, Graye / Courseulles, Normandia, Francja
W dniu 1 sierpnia 1944 r. wylądował na ziemi francuskiej gen. Maczek z resztą ładunku 1. Dywizji Pancernej. Tak więc po prawie pięciu latach od zakończenia kampanii wrześniowej w Polsce i trzy lata po kampanii francuskiej, polski dowódca i jego żołnierze wrócili do walki z nazistowskim agresorem.